Tamiya 35377 Sd.Kfz. 2 Kettenkraftrad

Model plastikowy do sklejenia i pomalowania

Model pojazdu: niemiecki lekki pojazd wielozadaniowy z czasów II Wojny Światowej

____________________

Rys historyczny modelu:

Sd.Kfz.2 (kleines Kettenkraftrad Sd.Kfz. 2, Kettenkrad lub NSU-Kettenkrad) – lekki pojazd wielozadaniowy (transport, holowanie dział, układanie kabli telefonicznych itp.) konstrukcji niemieckiej z okresu II wojny światowej. W zakładach NSU Motorenwerke w Neckarsulm podjęto w 1938 decyzję o rozpoczęciu projektowania nowego typu pojazdu. Szansę na sukces komercyjny zauważono w podjęciu produkcji lekkiego, uniwersalnego ciągnika będącego w stanie zastąpić zaprzęgi konne w leśnictwie, rolnictwie i budownictwie. Z uwagi na dotychczasowe doświadczenia firmy w produkcji motocykli, miało to być swoistego rodzaju połączenie motocykla z ciągnikiem gąsienicowym. Pomysł nie był całkowicie nowy, ponieważ podobne eksperymenty były prowadzone już m.in. we Francji oraz Austrii (zakłady Austro-Daimler). W 1939 projekt uzyskał wsparcie Urzędu Uzbrojenia Wojsk Lądowych. Wojsko poszukiwało lekkiego holownika lub transportera mogącego przewozić zaopatrzenie w trudnych warunkach terenowych. Miał on także transportować różne rodzaje broni i sprzętu: karabiny maszynowe, moździerze, bębny z kablem telefonicznym. W 1940 powstał pierwszy prototyp takiego pojazdu. Nosił on oznaczenie wojskowe: kleiner Kettenkraftwagen, Vs. Kfz. 620. 5 czerwca 1941 wprowadzono nowe oznaczenie: kleines Kettenkraftrad, Sd.Kfz. 2. Pojazd został wtedy oficjalnie przyjęty do uzbrojenia Wehrmachtu. Powszechnie jednak, nawet w oficjalnych dokumentach, stosowano nazwę Kettenkrad lub NSU-Kettenkrad. Pierwsze zamówienie na nowe pojazdy wpłynęło już w 1940. Między lipcem 1940, a końcem 1941, w zakładach NSU, miało powstać 500 egzemplarzy tzw. serii zerowej. Zostało ono zrealizowane zgodnie z harmonogramem. Wkrótce napłynęły dalsze zamówienia. Nie tylko z Wojsk Lądowych, ale i Luftwaffe. Produkcja stale rosła. Od 1943 produkowane były na licencji w firmie Stoewer w Szczecinie. W ich wytwarzaniu uczestniczyło także kilka fabryk francuskich, w tym Simca. Kattenkrady były produkowane również po wojnie. W 1947, po uzyskaniu zezwolenia władz okupacyjnych, ze zgromadzonych części zamiennych i nieukończonych pojazdów zdołano skompletować 200 egzemplarzy. Do końca produkcji w 1948, udało się zmontować około 500 sztuk. Były one używane głównie w leśnictwie – do holowania ściętych drzew. Pewna liczba została dostosowana do pełnienia funkcji pojazdów straży pożarnej. Używała ich fabryczna straż pożarna w zakładach NSU. Jednostki Wehrmachtu, pierwsze 70 egzemplarzy serii zerowej, otrzymały już w 1940. Nie wprowadzono ich jednak do normalnej eksploatacji. Poddano je szeregowi prób w najrozmaitszych warunkach terenowych. Na masową skalę znalazły się w oddziałach walczących w Afryce i na froncie wschodnim w 1942. 20 grudnia 1942 było ich w uzbrojeniu 1208 egzemplarzy. Cieszyły się pozytywna opinią użytkowników. Ceniono ich świetne walory terenowe, oraz dużą prędkość jazdy po drodze. Do wad zaliczano dosyć skomplikowaną konstrukcję oraz brak osłony załogi przed czynnikami atmosferycznymi. Podstawowym zastosowaniem Kettenkradów był transport zaopatrzenia i amunicji w trudnym terenie. Stosowano je również jako lekkie ciągniki artyleryjskie. W oddziałach powietrznodesantowych, holowały działa bezodrzutowe 10,5 cm Leichtgeschütz 42. W jednostkach górskich – działa górskie 7,5 cm Gebirgsgeschütz 36. Stosowano je także jako pojazdy łącznikowe. Oddziały łączności wykorzystywały je do układania kabli telefonicznych. Używały je oddziały zwalczające partyzantkę na tyłach frontu wschodniego. Uzbrojone wersje, stosowane były przez Luftwaffe do ochrony lotnisk. Używano ich tam także do holowania samolotów. Kettenkrady są uważane za jedne z najbardziej uniwersalnych pojazdów Wehrmachtu. Zdobyczne egzemplarze były także masowo wykorzystywane przez armie aliantów.

____________________

Zawartość zestawu:

• części modelu w wypraskach
• gąsienice ogniwkowe (odcinki płaskie i pojedyncze)
• trzy figurki
• arkusz kalkomanii
• blaszka fototrawiona
• instrukcja złożenia modelu i malowania

____________________

Oznakowania i schematy malowania zawarte w zestawie:

• dwie opcje malowania bez oznaczeń z danej jednostki

____________________

Charakterystyka produktu:

• Materiał: tworzywo - plastik
• Skala: 1:35
• Wymiary modelu po złożeniu: 
• Liczba części: 
• Okres historyczny: II Wojna Światowa
• Producent: Tamiya
• Kod producenta: 35377
• Zestaw do złożenia, sklejenia i pomalowania. Nie zawiera kleju ani farb.

Zdjęcia przedstawiają opakowanie produktu z przykładowym pojazdem odzwierciedlonym w modelu.

____________________ O producencie: Tamiya ____________________

Tamiya (jap. 株式会社タミヤ Kabushiki gaisha Tamiya) – japońska firma działająca w branży modelarskiej. Została założona w Shizuoce w 1958 roku przez Shunsaku Tamiyę. Zajmuje się głównie produkcją różnoskalowych modeli pojazdów, statków powietrznych i statków wodnych, wykonanych w technologii plastikowej. Produkuje także modele RC samochodów oraz narzędzia i materiały eksploatacyjne do budowy modeli. Działalność prowadzi na całym świecie, znana jest z bardzo wysokiej jakości swoich wyrobów. W ostatnich latach skupiła się na tematach niszowych (na przykład francuskie pojazdy pancerne), oraz na lansowaniu modeli pojazdów pancernych w skali 1/48, typowej dotychczas jedynie dla modeli samolotów